Maandag 03/02/2020 Matsumoto /Japan

Deze morgen werd ik wakker rond 03 uur . Ik geraak dus blijkbaar niet af van de jetlag.

Aan het ontbijt zat ik samen met het Nederlandse team ; Tommy en Niels , beiden rond de veertig jaar oud, komende uit de buurt van Arnhem. Toffe stoere jongens , goede kunstenaars , die ook voor het eerst geselecteerd werden voor het wereldkampioenschap in Matsumoto.

We spreken af om samen het kasteel van De Samurai te bezoeken . Met onze fiets van het hotel , rijden we naar de site.

Op weg naar. Het kasteel komen we voorbij een belangrijk symbool van Matsumoto. Deze bol is een geluksbrenger die gemaakt wordt van zijde in mooie kleurpatronen . Dit geschenk geeft men als huwelijksgeschenk aan de bruid .

Een plaatselijk gids met de mooie naam Hirofumi Watanabe, spreekt ons aan in het Engels en stelt voor ons te gidsen door het domein .

Het kasteel is gebouwd door Simodachi Sadanaga in 1504 .

Deze kastelen hadden eigenlijk puur een militaire functie . De reden dat het kasteel bewaard gebleven is ,dankt het aan het feit dat Matsumoto in de tijd van de oorlogen geen belangrijke stad was en dus ook niet gebombardeerd is door de Amerikanen . Toch wou de stad het in 1872 laten afbreken om de grond te gebruiken als bouwgrond. dankzij een protest van de burgers is het uiteindelijk behouden en gerestaureerd . En nu een belangrijke toeristische trekpleister geworden .

Enkele leuke details van het kasteel . Eerst en vooral doe je je schoenen uit , gelukkig had Hirofumi onze gids enkele warme dikke sokken bij, want het kasteel is niet verwarmd en alle ramen staan open .

De trappen zijn hier niet alleen zeer stijl , Maar hebben bovendien zeer hoge treden . Men heeft hier geen uitleg voor , maar als je ziet hoeveel moeite Hirofumi heeft om de trap te bestijgen , dan moet daar bijna toch een reden voor geweest zijn . En weet dat De Japanezen nu niet de grootste mensen zijn in de wereld.

Binnenin is een rijke wapencollectie aanwezig waarbij mijn vrienden en ik de bedenking maakten , dat het bij sommige geweren een wonder moet zijn geweest als je zelf nog recht stond na het afvuren van zo een enorme, door de Portugezen ingevoerde geweren.

De handleiding kreeg je er wel bij , zoals je kan zien op de tekening .

Toen Toyotomi Hideyoshi toenmalige heerser van Tokyo. ( toen Edo), als eerste in het bezit was van de vuurwapens, was het een verloren zaak voor de heerser van het zuiden .

De ramen. ( schietgaten ) in het kasteel hadden een soort schuifsysteem , zodat tijdens het herladen van de musketten ,deze konden namelijk dicht geschoven worden. Je moet weten dat de toenmalige musketten ( geweren ) telkens opnieuw met, buskruit , kogel en schietkatoen moesten herladen worden en dit meer dan een minuut in beslag kon nemen . Je kon je kop sneller verliezen .

Ik toon Julie nog enkele afbeeldingen van een harnas , kogels en de eerste keramische granaten . Het was het werk van de vrouwen om de loden kogels te gieten . Lood is een zeer giftig metaal en tijdens het smelten komen er dan ook vrij giftige dampen vrij …… Bijkomende bedenkingen zijn overbodig zeker !

Verder heeft het kasteel twee zijtorens die gebruikt werden in vredestijd . In een van deze torens vindt men de kamer van de maan .

Waar men bij volle maan vanop een balkon kon genieten van het prachtig zicht , terwijl er gefeest werd .

Na deze boeiende rondleiding nemen we afscheid van onze gids , Hirofumi . Hij heeft vele jaren in Zwitserland gewerkt vandaar zijn taalkennis . Toen ik een fooi wou geven wou hij die niet aannemen . Dit kan ik mij bij ons in Europa en daarbuiten moeilijk voorstellen .

Op de middag zijn we nog een glaasje gaan drinken in Nawate Street aan de rand van de Metobagawa rivier .

Deze straat is gevormd door vele boetiekjes , cafeetjes en restaurantjes . Heerlijk kuieren in de stralende zon die we hier al alle dagen gehad hebben trouwens. We hebben hier in een brokantwinkeltje nog enkele oude Japanese stalen beitels gevonden .

Deze hebben voor ons natuurlijk naast een praktische , ook symbolische waarde .

Hier scheiden onze wegen met mijn Nederlandse vrienden , zij trekken nog enkele dagen naar Tokyo, terwijl ik morgen eerst nog een afspraak heb met de directie van de ijsfabriek I& F en nadien doorreis naar het oude dorpje Narai en Kyoto.